Buz Kraliçesi – Osmanlı Muhallebisi

Bir yol bisikleti yazarı… Sıcacık bir yaz akşamında, bici bici muhallebi yiyen çocukların yanına gelir. Tozlu yolun kenarında bisikletini durdurur; nefesi dağlardan gelen rüzgâr gibi serindir. Ve çocuklara, yıllardır içinde sakladığı o eski masalı anlatmaya başlar… Bu masal, Osmanlı’nın ilk kuruluş yıllarında buzul göllerin sessizliğinde yaşayan bir genç kızın hikâyesidir. Atının üzerinde, karla kaplı yolları aşan; kışın bile yılmayan, kalbi soğuk görünse de sevgisi ateş gibi yanan “Buz Kraliçesi”nin… Her adımında fırtınaları yatıştıran, her nefesinde dağların yükünü taşıyan yalnız ama güçlü bir kadın… Onu gören herkes onun bir efsane olduğunu düşünür, ama gerçek hikâyesini kimse bilmez. İşte o gün, yazar çocuklara anlatır: Buz Kraliçesi’nin kalbinin neden donduğunu, hangi yaraların onu bir dağın tepesine hapsettiğini, ve nasıl bir iyilikle yeniden çözüldüğünü… Bisikletin tekerinde modern zamanların rüzgârı, hikâyenin içinde ise eski çağların karı, buzulu, at nalları vardır. Bir yazarın nefesiyle, bir çocuğun hayali birleşir; ve masal, sıcak bir yaz gününde bile
kalplere kışın güzelliğini bırakır.
“Buz Kraliçesi”, soğuğun içindeki sıcaklığı, yalnızlığın içindeki gücü, ve masallara inanan herkesin kalbindeki yolu anlatır.